Een vakantie Corsica, het eiland van wilde schoonheid, hoge bergen en romantische baaien, zwembare rivieren en – gelukkige kampeerders. Het duurt slechts 5-6 uur met de auto van Innsbruck naar Livorno, nog eens 4 uur met de veerboot en je bent er. Midden op Corsica, tussen Franse supermarkten, café au lait en borden die de weg naar La Plage aangeven.
Op naar het zuiden!
De eerste stop, na het aankomstpunt Bastia, zou het zuiden moeten zijn. Ik heb veel gelezen over de prachtige rivieren van Corsica, waar je kunt zwemmen in kristalhelder water en aangenaam verfrissende temperaturen.
De Solenzara, een smaragdgroene rivier, kronkelt door een brede vallei. Naast hem is een goed geasfalteerde weg, vertelt de reisgids over jaren dat hier alleen terreinwagens durfden te rijden. Velen zijn hier nu onderweg, de weg is smetteloos en het uitzicht op het Bavella gebergte is prachtig. Vooral ’s ochtends als het zicht in de bergen nog helder is. De ronde, lichtgekleurde stenen aan de oever dienen als vriendelijke krukken en rustplaatsen voor zwemmers en rivierwandelaars.
Het Bavella-gebergte in het zuiden van Corsica
Op aanraden van de Michael Müller Corsica reisgids besluiten we de volgende dag naar de Compulledu (Engels: bomgat) te wandelen. Je kunt de beschrijving van de wandeling zelfs hier online lezen. Het is een comfortabel, mooi pad, maar het vinden van een parkeerplaats bij de pas was spannender. Er is hier een gratis parkeerplaats, maar je hebt een terreinwagen nodig – of een goede chauffeur. Het pad is goed maar schaars bewegwijzerd, erg mooi en aanbevolen voor alle leeftijden. Pas helemaal aan het einde moet – of kan – een stukje klimmen (links aanhouden voor de makkelijkere weg) naar de hole. Achter het gat gaat het steil naar beneden. Het uitzicht is nog steeds prachtig!
Het enige dat de vreugde op deze prachtige plek bederft, zijn de vluchten van de Mirage-straaljagers, die opstijgen vanaf het nabijgelegen Franse militaire vliegveld in Solenzara en over de hoofden van de mensen vliegen. We gingen verder naar Porto Vecchio naar het La Plage Casadelmar Hotel, dat binnenkort het onderwerp zal zijn van een apart verslag in de hotelrubriek.
Bonifatius
Na een korte zwemstop bij Plage Santa Guilia, een baai die bijzonder geschikt is voor kleine kinderen (vlak zandstrand, afgebakend en gemakkelijk te beheren), is Bonifacio de volgende op weg. Parkeren is overal in Bonifacio een probleem, wij kiezen die aan de haven en betalen 7,50 voor 1,5 uur. Maar we waren snel in de oude stad en die is alleen al vanwege het fenomenale uitzicht op de witte rotsen een bezoek waard.
Via de hoofdstad van het eiland Ajaccio (Decathlon!) gingen we rechtstreeks door naar Plage D’Arrone, waar we drie dagen volledig offline genoten van zon en regen en ons overgaven aan nietsdoen. Een wandeling in de Calanche, het spectaculaire roodachtige rotslandschap tussen Piana en Porto, valt tussen wal en schip. Sterker nog, zelfs in een wild onweer. In september kan het veel en heel hard regenen op Corsica. Na een paar uur is het weer over. De lucht en zee koelen af en warmen pas de volgende dag weer op als de zon doorkomt. Via Porto en Galeria gaan we verder naar het noorden:
Galéria
De ruige, kleurrijke rotsen aan de kust zijn hier net zo de moeite waard als de koeien op het dorpsstrand. In het achterland wacht de fango om ontdekt te worden. We bereiken de kust in een afwisseling van zon en regen, waarschijnlijk het beste weer voor foto’s.
Calvi
De volgende stop is voor mij de mooiste stad van Corsica: Calvi. Het doet me op de een of andere manier denken aan de Toren van Babel en is vooral ’s avonds prachtig. Dure jachten en zeilboten, zowel kleine als hele grote, meren aan in de haven. Kleine winkeltjes die kleding en souvenirs verkopen, verschuilen zich in de kleine straatjes erachter. Zoals overal zijn er ook hier in het restaurant menu-aanbiedingen, vanaf 15€ kan je erbij zijn. We kiezen er een bij restaurant A Cicala voor € 19, die we vol en tevreden achterlaten.
Het kunstenaarsdorp Pigna
Een tochtje naar de bergen laat een andere wereld zien, door het slechte weer houden we het bij de bergdorpjes die dicht bij de kust liggen. Pigna is de eerste halte. Het kleine dorp lag in het centrum van Corsicada, een beweging uit de jaren zestig die vocht tegen het uitsterven van Corsicaans handwerk.
Sant’Antonino
Een andere halte, slechts een paar kilometer na Pigna, is een van de oudste bergdorpen op het eiland: Sant’ Antonino. Het dorp ligt op een steile heuvel, het is het beste om gewoon rond te lopen. Het uitzicht is in alle richtingen prachtig. Parking bij de ingang van het dorp: 2€. Ezels/paarden zijn ook beschikbaar en het schijnt een erg populaire bestemming te zijn voor mountainbikers.